Anduriña

En Galicia un día eu escoitei 
unha vella historia nun café. 
Era dunha nena que da aldea, se escapou. ...
Anduriña nova que vóou... 
Choran ó pensar, onde andará? 
Mais ninguén a quere ir buscar. 
Anduriña lle chamaron, os que alí deixou 
torna pronto ó porto, por favor!... 
Un velliño fala xunto ó lar, 
dime moi baixiño e sen maldade. 
Anduriña é nova... 
Volverá, ¡xa o verán! 
Probe paxariño, sen plumar... 
Nun día calquera, pousará. 
O seu misterio, xa non o será. 
O nome Anduriña, xa xamais, xa llo dirán. 
Pero mentres tanto, onde vái?