Aí ven o Maio
Ai ven o maio
de flores cuberto
Puxeronse a porta
cantandome os nenos
cos puchos furados
pra min extendendo
pedironme crocas
dos meus castiñeiros
Pasai rapaciños
calados e quedos
que o que e polo de hoxe
que darvos non teño
eu sonvos o probe
do pobo galego
pra min non hai maio
pra min sempre e inverno
Cando eu me atopare
de donos liberto
e o pan non mo quiten
trabucos e préstemos
e como os do abade
frorezan meus eidos
chegado haberá entonces
o maio que eu quero
Queredes castañas
dos meus castiñeiros
cantademe un maio
sin bruxas nin demos
un maio sin segas
usuras nin preitos
|