Adiós rios adiós fontes
|
Adiós, ríos; adios, fontes;
adios, regatos pequenos; adios, vista dos meus ollos: non sei cando nos veremos.
Miña terra, miña terra,
terra donde me eu criei, hortiña que quero tanto, figueiriñas que prantei, prados, ríos, arboredas, pinares que move o vento, paxariños piadores, casiña do meu contento, muíño dos castañares, noites craras de luar, campaniñas trimbadoras, da igrexiña do lugar, amoriñas das silveiras que eu lle daba ó meu amor, camiñiños antre o millo, ¡adiós, para sempre adiós! ¡Adiós groria! ¡Adiós contento! ¡Deixo a casa onde nacín, deixo a aldea que conozo por un mundo que non vin! Deixo amigos por estraños, deixo a veiga polo mar, deixo, en fin, canto ben quero... ¡Quen pudera non deixar!... (...) ¡Adiós tamén, queridiña!... ¡Adiós por sempre quizais!... Dígoche este adiós chorando desde a beiriña do mar. Non me olvides, queridiña, si morro de soidás... tantas légoas mar adentro... ¡Miña casiña!,¡meu lar!, tantas légoas mar adentro... ¡Miña casiña!,¡meu lar! |
