Unha noite na eira do trigo :: engaleneno

Página inicial > Unha noite na eira do trigo

Unha noite na eira do trigo

Ó refrexo do branco luar

Unha nena choraba sin trégolas

Os desdés dun ingrato galán.

I a coitada entre queixas decía:

Xa no mundo non teño a ninguén,

Vou morrer e non ven os meus ollos,

Os olliños do meu doce ben.

Os seus ecos de malencolía,

Camiñaban nas alas do vento

I o lamento repetía

Vou morrer e non ven o meu ben.

Lonxe dela de pé sobre a popa

Dun aleve negreiro vapor

Emigrando camiño de américa

Vai o probe e infeliz amador.

I ó mirar as xentís anduriñas

Cara a terra que deixa cruzar

Quen pudera dar volta pensaba

Quen pudera convosco voar.

Mais as aves e o buque fuxían,

Sin ouir seus amargos lamentos,

Solo os ventos repetían,

Quen pudera convosco voar.

Lairaraira ...

Noites craras de aromas e lúa,

Desde entón que tristeza en vós hai

Pros que viron chorar unha nena,

Pros que viron un barco marchar.

Dun amor celestial verdadeiro,

Quedou solo de bágoas a proba

Unha cova nun outeiro

I un cadavre no fondo do mar...