O tren
O tren que me leva pola beira do Miño,
me leva e me leva polo meu camiño. O tren vai andando pasiño a pasiño e vaime levando cara o meu destiño. Alguen pode ser que me espere na estación, na terra da "felicidá". E "toudo" o que sexa amor e paz o atoupareí, eu o tereí coa miña moza no meu lar. O tren que me leva, camiña e camiña, vai botando fume, corre pola via. O rio va felto un mar de ledicias. No tren pouco a pouco, volto a miña Galicia. Pasei molto tempo sen lar, lonxe de eiqui; foron mil noites cheas de "soidá"; Falando ca xente polas mañás escoitarei e saberei o que pasou polo meu lar.
O tren que me leva pola beira do Miño,
me leva e me leva polo meu camiño. O tren vai andando pasiño a pasiño e vaime levando cara o meu destiño. Alguen pode ser que me espere na estación, na terra da "felicidá". E "toudo" o que sexa amor e paz o atoupareí, eu o tereí coa miña moza no meu lar.
O tren que me leva pola beira do Miño,
me leva e me leva polo meu camiño. O tren vai andando pasiño a pasiño e vaime levando cara o meu destiño.
Na terra da felicidá...
|